| Плыве рэчачка далінкай
Рыбак шмат у ей;
Пакахай мяне,дзяўчынка,
Як рыбкі ручэй!
Без вадзіцы ба ніколі
Рыбкі не жылі;
Без кахання шчасця,долі
Няма на зямлі.
Хто ж кахае, ўсё згадае,
Ад чуе душой;
Не чурайся ж, дзяўчыначка,
Сэрца мне ўспакой.
Разам будзем жыці ў хатцы,
Разам песні пець;
Будзе раем свет здавацца,
Праўдай Ўсё яснець.
Атачу цябе з душою
апекай сваей;
Не зазнаеш ты за мною
Крыўду ад людзей.
Няма з кім дзяліці гора,
Смутку і пацех;
Вылі слёз хоць цэла мора,
Чужым будзе смех.
Хто ж кахае,ўсё згадае,
Адчуе душой;
Не чурайся ж, дзяўчыначка,
Сэрца мне ўспакой.
Жыццё будзе слацца кветкай,
Сонцам заблішчыць;
Гэй,ў долі добрай гэткай
Слёз не будзеш ліць!
Пакахай жа мяне толькі
Усяей душой,
Не дай з жалю марнавацца,
Сэрца супакой! |